آیا مرفاوی با این مردان بی‌تفاوت می‌تواند به صعود از مرحله حذفی امیدوار باشد؟

چهارشنبه شب ،شبی تلخ بر استقلال و هوادرانش گذشت.لحظه‌ای نمی‌توانستی در ذهن تجسم کنی که صدرنشینی آبی‌ها از دست رفته و این تیم میزبانی در ورزشگاه آزادی را که همانا آرزوی همه هوادران استقلال بود، از دست بدهند.استقلال در نیمه نخست تیمی بود بسیار امیدوار کننده.

وقتی فرهاد مجیدی دوباره در قامت مهاجمی گل‌زن و البته فرصت طلب چهره کرد بار دیگر بوی پیروزی در خاک حریف به مشام رسید.فرهاد چنان عاشقانه دست‌هایش را پس از گل باز کرد که بردی شرین و به یاد ماندنی را در ذهن متبادر می‌ساخت اما نیمه دوم برای استقلال و مرفاوی که 45 دقیقه روی نیمکت حرص و جوش خورد حکایت دیگری داشت.

استقلال به تیمی چند پاره تبدیل شد!انسجام گروهی که در نیمه نخست شاهدش بودیم ناگهان از دست رفت ،پاس‌ها به جای آنکه به مقصد برسد به بازیکنان حریف تقدیم شد و توپ‌ها یکی پس از دیگری لو رفت. الجزیره با اتکا به بازیکنان شوت‌زن خود زودتر از آنچه تصور می‌شد دفاع استقلال را آشفته و دورازه آبی‌ها را آسیب‌پذیر جلوه داد. چه اتفاقی افتاده بود؟استقلال چرا این گونه بی‌تفاوت و بی‌انگیزه شده است؟به سرعت برق و به تندی باد پیروزی استقلال تبدیل به باخت شد.

ناباورانه بود! استقلال خود را در مسیری قرار داده بود که سرانجامش از دست رفتن میزبانی در ورزشگاه آزادی بود! اما انگار شاگردان مرفاوی نمی‌خواستند در ورزشگاه آزادی میزبان باشند! چه کسی می‌خواست؟ کدام بازیکن در نیمه دوم در حد و اندازه خودش ظهور کرد؟ آرش برهانی،امیر حسین صادقی یا محمد محمدی؟شاید هم مهدی امیر آبادی که 90 دقیقه استقلال از سمت او نتوانست حرکتی انسجام یافته و بر اساس تمرین‌های تاکتیکی انجام بدهد.

استقلال را در نیمه دوم بازی با الجزیره چه می‌شد؟مدافعانی که در جده توانستند چشم‌ها را به سوی خود خیره کنند. دروزاه‌بانی که آن روز لقب ناجی آبی‌ها را به خود اختصاص داد! انگار آن‌ها در میدان حضور نداشتند،صمد هم با ما هم عقیده بود. او بی‌آنکه مکث و تانی کند پس از بازی انگشت اشاره خود را به سوی بازیکنانش نشانه رفت. او در نطقی به یاد ماندنی در پاسخ به این سوال که اگر دوباره به ابتدای بازی برگردید آیا باز هم این ترکیب را به میدان می‌فرستید؟این پاسخ را داد:" نه! هر گز این کار را نمی‌کردم.بعضی از این بازیکنان خودشان نبودند .آن‌ها هرگز نتوانستند خواسته‌های من را در میدان پیاده کنند.شک نکنید اگر دوباره با ایتدای بازی بر گردم خیلی از این بازیکنان را روی نیمکت می‌نشانم."

صمد ساده حرف زد اما حرف‌های او بسیار پر معنی بود.او از مردانی حرف می‌زد که در این میدان آثاری از تیم دوستی در ساق‌های شان دیده نمی‌شد.نه ! آن‌ها نمی‌خواستند در ورزشگاه آزادی میزبان باشند.شاید مرفاوی هم به خاطر همین بی‌تفاوتی در پایان بازی انگشت اشاره خود را به سوی بازیکنانش برد و آن‌ها را متهم به کم کاری کرد.

منظور صمد کدام بازیکن بود؟ شاید او به آرش برهانی اشاره داشت؟ که اگر این طور باشد باید به سخنان او مهر تائید زد. مهاجم استقلال مقابل الجزیره چه کار کرد؟ او در همه دقایق این بازی در قامت یار دوازدهم حریف چهره کرد.شاید این بار نیز شاهد مصاحبه‌های آن چنانی از او باشیم که تقصیر را از گردن خود باز می‌کند و دیگران را مقصر جلوه می‌دهد؟آرش در همه دقایق این بازی چه کار مفیدی انجام داد؟او را چه می‌شود؟صمد مرفاوی اگر از این پس آرش را روی نیمکت بنشاند کاری دور از عقل و منطق انجام نداده است.

او می‌تواند درباره امیر حسین صادقی هم این کار را انجام بدهد.هیچ کس از سر مربی استقلال خرده نخواهد گرفت.صادقی که ضعف خود در بازی با صبای قم را اتفاقی می‌دانست بار دیگر در قامت مدافعی نابلد قد علم کرد.شاید آن جا بود که صمد در این فکر غوطه‌ور شد که ای کاش بیژن کوشکی را از ابتدا در ترکیب اصلی قرار می‌داد.صمد می‌توانست در جناح چپش هم تغییراتی انجام بدهد.

آن‌جا که مهدی امیر آبادی تا زمانی که در میدان حضور داشت نتوانست جزیی‌ترین حرکت را از این سمت ترتیب داده و دروزاه حریف را تهدید کند.استقلال میزبانی در مرحله حذفی را از دست داد شاید به خاطر این تعبیر درست که امروز از زبان مرفاوی می‌شنویم.کدام بازیکن در حد و اندازه خودش ظاهر شد؟

استقلال به خاطر حضور این مردان بی‌تفاوت به حریفش باخت و به سادگی میزبانی در مرحله بعد را از دست داد.اگر چه استقلال از این گروه صعود کرد اما از دست دادن میزبانی چیزی نبود که در مخیله هیچ کس بگنجد. آیا مرفاوی با این مردان بی‌تفاوت می‌تواند به صعود از مرحله حذفی امیدوار باشد؟ به نظر می‌رسد اگر نمایش شبیه آن چه چهارشنبه شب در ابوظبی دیدیم در عربستان اتفاق بیفتد استقلالی راهی به مراحل بعد نخواه داشت مگر آنکه آن‌ها که امروز مرفاوی انگشت اشاره را به سمت شان نشانه رفته بار دیگر از پوسته غرور و بی‌تفاوتی خارج شده و به مردانی خستگی ناپذیر تبدیل بشوند.

همان‌ها که در شهر جده هم توانستند با اقتدار الاهلی ار مغلوب ساخته و از شبی به یاد ماندی را در ذهن هوادران خود به یادگار بگذارند.