مراقب باشیم ؛ کی روش ایویچ نشود ؟!

البته پیرامون عملکرد تیم ما در جام جهانی حرف و حدیث های زیادی مطرح است اما پرواضح است که کسب 4 امتیاز از گروهی که قهرمان اروپا، قهرمان جهان و قهرمان آفریقا در آن حضور داشتند کار بسیار بزرگی است. کاری که شاید اگر به عقب بازگردیم و با یک مربی وطنی آن را استارت بزنیم متوجه سختی آن بشویم وگرنه تا زمانی که کی روش هست و این نتایج برای ما رقم می خورد قدر آن را نخواهیم دانست.

خیلی از فوتبالی ها معتقدند که تیم ملی در این بازی ها یک پلن دفاعی محض داشت و در برابر حریفان با یک بازی بسته و تدافعی فقط و فقط به دنبال تساوی بود و این نوعِ بازی در شان تیم ما نیست در صورتی که لااقل برای خیلی از هواداران هم قابل هضم نیست که تیم کشورمان با پتانسیلی که دارد در برابر تیم های دیگر حاضر شود و مثل عربستان در بازی افتتاحیه با 5 گل شکست بخورد تا بگوییم به به عجب بازی هجومی ارائه کردیم و فدای سرمان که 5 گل خوردیم.

یاد پرویز مظلومی می افتم که در دربی هشتاد و دوم بخاطر حرف رسانه ها، استقلال را در برابر پرسپولیس هجومی به زمین فرستاد و نهایتاً وقتی با چهار گل بازی را باخت، در کنفرانس مطبوعاتی از بازی هجومی و تماشاگرپسند و پرگل حرف می زد!! در صورتی که هیچکدام از تماشاگران استقلال راضی به باخت با این تعداد گل نبودند و تساوی را به باخت با چهار گل ترجیح می دادند.

وضعیت تیم ملی ما هم حالا همینطور است. ما در رویاهایمان هم تصور نمی کردیم که بتوانیم اسپانیا را متوقف کنیم و یا نهایتاً با یک گل به خودی از آنها ببازیم یا در یک بازی پرهیجان در برابر پرتغال تساوی بگیریم و قهرمان اروپا را به اتلاف وقت وادار کنیم اما شد آنچه باید می شد و این چیزی نبود جز تلاش و تفکر و استراتژی ! چیزی که در فوتبال ما غریب بوده و هست و احتمالاً بعد از کی روش هم چنین خواهد بود!

هرچند کسی آینده را پیش بینی نکرده اما امیدوارم سالهای بعد از اینکه مربی با دانشی مثل کی روش را از دست دادیم حسرت نخوریم همانطور که هنوز هم از ایویچ و از دست دادن مربی بادانشی چون او با ناراحتی و حسرت حرف می زنیم !