بازیکنانی با توانایی بازی در چند پست که در طول 90 دقیقه قادرند از یک منطقه به منطقه ای دیگر از زمین بروند و باز هم بهترین نمایش خود را ارائه کنند. در استقلال، قریب به اتفاق بازیکنان نقش آچار فرانسه
را بازی می کنند و قابلیت حضور در مناطق مختلف زمین را دارند. همین مسئله
شفر را به یک مربی خوشبخت تبدیل کرده. مردی که در طول 90 دقیقه و با توجه
به شرایط بازی می تواند تاکتیک های مختلف را آزمایش کند و بازیکنان را در
پست های جدیدی به کار بگیرد. پست هایی که البته بازیکنان با بازی در آن غریبه نیستند و همین به یک نقطه قوت برای استقلال و شفر تبدیل شده است.
استقلال این فصل بازیکنانی در اختیار دارد
که دست شفر را در مواقع ضروری باز گذاشته‌اند. بازیکنانی با توانایی بازی
در چند پست که در طول 90 دقیقه قادرند از یک منطقه به منطقه‌ای دیگر از
زمین بروند و باز هم بهترین نمایش خود را ارائه کنند.
در استقلال از این دست بازیکنان- حتی در سه بازی ابتدای فصل - بسیار دیده‌ایم. نمونه‌اش آرمین سهرابیان که مقابل ذوب آهن نقش دفاع چپ را به بهترین شکل ممکن انجام داد اما با محرومیت محمد دانشگر، برابر تراکتورسازی به قلب
خط دفاع رفت و زوج پژمان متتظری شد. سهرابیان حتی یک دقیقه از آنتونی
استوکس چشم برنداشت و این مهاجم با کارنامه و توانا را مهار کرد تا نشان
دهد برای بازی در خط دفاع و هر چهار نقطه‌اش آماده است.
حضور سهرابیان، مقابل ذوب آهن و در پست دفاع
چپ باعث شد شفر از میلاد زکی پور یک خط جلوتر استفاده کند. به‌عنوان بال
چپ و در روش 1-3-2-4. آنالیز بازی استقلال- ذوب آهن نشان می‌دهد زکی پور تا
چه حد در نفوذها موفق بود و چه نمایش کم نقصی ارائه داد. او مدام در حال رفت و برگشت به زمین خودی و حریف بود و در فاز تهاجمی نیز نشان داد بازیکن قابلی است.
زکی‌پور مقابل تراکتورسازی به پست اصلی‌اش
برگشت و چقدر هم امیدوارکننده بازی کرد. او اجازه هنرنمایی به هری فورستر-
بال راست تراکتورسازی- را نداد و البته همراه با مرتضی تبریزی زوج موفقی را
در سمت چپ ساخت. زکی‌پور که با نظر علیرضا منصوریان، از نفت تهران
به استقلال آمد آهسته آهسته روند صعودی را طی می‌کند تا شفر و کادر فنی
جدایی امید نورافکن و حضور او در شارلروا را کامل فراموش کنند.
استقلال جز زکی‌پور و سهرابیان، بازیکنان
دیگری نیز دارد که می‌توانند در پست‌های مختلف بازی کنند. مرتضی تبریزی یکی
از آنهاست که نظر شفر روی استفاده از او در پست بال چپ است. بازیکنی
بلندقامت و چارچوب شناس که شم بالایی در باز کردن درواره حریفان دارد. او
در صورت نیاز استقلال، در نوک خط حمله نیز بازی می‌کند و می‌تواند در این
منطقه از زمین نیز مثمر باشد.
طارق همام، بازیکن جدید و عراقی استقلال نیز لقب آچار فرانسه را همراه خود به ایران
آورده. بعد از جلسه‌ای که او با شفر برگزار کرد و گفت که در چه پست‌هایی
می‌تواند بازی کند، خیال سرمربی استقلال آسوده شد. طارق در پست‌های دفاع چپ
و راست، بال چپ و راست و حتی بازیساز تجربه بازی دارد و این را بارها در تیم ملی عراق و باشگاه نیروی هوایی اثبات کرده. او یکی دیگر از بازیکنانی است که می‌توانند در مواقع لزوم دست شفر را باز بگذارند.
فرشید اسماعیلی نیز همین شرایط را دارد.
بازیساز استقلال که کمی پست تک مهاجم و جلوتر از هافبک‌های دفاعی- کریمی و
باقری- بازی می‌کند. یادمان نمی‌رود اسماعیلی فصل قبل و در مقاطعی حتی به
خط حمله رفت و همراه با علی قربانی زوج خطرناکی ساخت. او را چندین بار نیز
در کناره‌ها دیده‌ایم و همین از اسماعیلی بازیکنی ساخته که قادر است در چند
پست برای استقلال بازی کند.
از همه این بازیکنان که بگذریم به نام وریا
غفوری می‌رسیم. دفاع راستی که حالا تبدیل به بال راست شده و فاصله کمی با
دروازه حریف دارد. غفوری از این تغییر پست نهایت استفاده را برده، دو گل
مقابل ذوب آهن زده و خودی نشان داده. او در این پست تثبیت شده، بخصوص که
فرشاد محمدی مهر نیز در دو بازی اخیر نشان داده دفاع راست مستحکمی است.
بازیکنی مقتدر در دفاع و موفق در حمله که ارسال‌هایش هر خط دفاعی را آزار
می‌دهد.
در استقلال، قریب به اتفاق بازیکنان نقش
آچار فرانسه را بازی می‌کنند و قابلیت حضور در مناطق مختلف زمین را دارند.
همین مساله شفر را به یک مربی خوشبخت تبدیل کرده. مردی که در طول 90 دقیقه و
با توجه به شرایط بازی می‌تواند تاکتیک‌های مختلف را آزمایش کند و
بازیکنان را در پست‌های جدیدی به کار بگیرد. پست‌هایی که البته بازیکنان با
بازی در آن غریبه نیستند و همین به یک نقطه قوت برای استقلال و شفر تبدیل
شده است.