وقتى خبرى از«مربى روز مبادا» نیست!
۱- بحث تنها استقلال نیست. پرسپولیس هم کما بیش چنین وضعیتى دارد. سرمربیان ما «آلتر ناتیو» ندارند. سنتى هایى مثل پورحیدرى و حجازى از گود خارج شده اند، قلعه نویى رفته و صمد مرفاوى که هیچ وقت کاریزما و قاطعیت هیچ کدام از این نفرات را نداشت نیز تیم را ترک کرده. جدایى غیر قابل پیش بینى مرفاوى، باعث شده تا باشگاه در پیدا کردن جایگزین دچار مشکل شود. باشگاه هیچ وقت روى مرفاوى به عنوان مربى
یک فصله حساب نکرد که بخواهد جایگزینى برایش تربیت کند. صمد اما رفت تا دست استقلال توى پوست گردو بماند.
۲- علیرضا منصوریان براى مدیریت فعلى استقلال مهره سوخته است. پاشازاده، زرینچه یا حسن زاده جذب نشده اند. پرویز مظلومى آن وقت هایى که مى آمد، نخواستندش و حالا هم که تکلیفش معلوم نیست. استقلال جایگزینى براى صمد ندارد و در بازار دست دست مى کند براى این که بتواند به یک «مربى مبادا» برسد، اما راه نجاتى نیست. خیلى ها یا در گروه و باند و قبیله قلعه نویى هستند یا بى طرف مانده اند و در طول فصل توسط باشگاه جذب نشده اند. این جا دیگر فرصتى براى ترمیم یک مهره یا جذب یک اسم آشنا وجود ندارد.
۳- راه حل هاى دیگر؟ جذب یک مربى از خارج از پوسته البته آخرین راه حل بحران جایگزینى است. منصور ابراهیم زاده و مجید جلالى اسم هایى بودند که در این دایره مطرح شدند و هر کدام به دلایلى به هیچ جا نرسیدند.
استقلال مى تواند به جذب مربى خارجى از بیرون مرزها و استفاده از دستیاران قابل قبولى مثل نامجو مطلق کار کند اما شاید جیب خالى نمى گذارد که این طرح عملى شود.
۴- فارغ از این که امسال هماى سعادت روى شانه چه کسى خواهد نشست، واعظى آشتیانى باید کادرسازى فصل آینده را آغاز کند. خالى نگه داشتن باشگاه از «مربیان روز مبادا» در نهایت به همین جا ختم مى شود. به جایى در میان زمین و هوا.
روزى که فرانک ریکارد موفق از بارسلونا جدا شد لاپورتا بحران جانشینى را حس نکرد. او از مدت ها قبل گواردیولا را در تیم دوم، گذاشته بود در آب نمک. آیا استقلال و پرسپولیس هم به فکر مربى روز مبادا هستند یا نه!
۵- مدیر خوب کسى است که همیشه همه گزینه ها را روى میزش داشته باشد حتى فهرست مربیان روز مبادا. آیا مدیران باشگاه هاى پرطرفدار ما چنین فهرستى دارند؟