تغییرات زیاد در ابتدای هر فصل برای استقلال تبدیل به عادت شده و سالهاست که آبیها در ابتدای فصل دستخوش تغییرات گسترده‌ای می‌شوند.
تغییرات سالهای اخیر در استقلال آنقدر زیاد بوده که با قدری غلو می‌توان این تیم را به «محله برو بیا» برای بازیکنان ایرانی و خارجی تشبیه کرد. حالا دیگر به ندرت می‌توان بازیکنی را در استقلال یافت که سالهای حضورش در این تیم از تعداد انگشتان یک دست تجاوز کند.
آبیهای پایتخت نه تنها این عادت بد را ترک نکردند، بلکه امسال با شدت بیشتری آن را تکرار کردند. تا جایی که در حالی که هنوز به نیمه راه فصل نقل و انتقالات هم نرسیده ایم، بازیکنان زیادی نسبت به فصل گذشته یا از این تیم جدا شدند و یا در معرض جدایی قرار دارند.
صیادمنش، منشا و ایسما سه بازیکنی بودند که قبل از حضور استراماچونی از جمع آبی پوشان جدا شدند تا مسئولیت جدایی آنها بر دوش سرمربی جدید نباشد.
جدایی این سه بازیکن آغازی بود بر ریزش بازیکنان زیادی از این تیم. بازیکنانی که بعضاً با خواست خود و بعضاً با خواست باشگاه یا مربی پیراهن آبی را از تن در آوردند. بعضی از این بازیکنان هم در صف جدایی از جمع آبی پوشان قرار دارند.
به جز سه مهاجمی که قبل از حضور استراماچونی از استقلال جدا شدند، امید نورافکن، مهدی رحمتی، فرشاد محمدی مهر، میثم تیموری، پژمان منتظری، رضا کریمی، آرمین سهرابیان، روح الله باقری، خسرو حیدری (بازنشسته)، محسن کریمی و حتی امیرحسین اسماعیل زاده هم در همین مسیر قرار گفتند.
وضعیت بازیکنانی مثل طارق همام، علی کریمی، روزبه چشمی و آیاندا پاتوسی هم مشخص نیست و به نظر نمی‌رسد به جز پاتوسی، دیگران شانس چندانی برای ادامه همکاری با این تیم داشته باشند.
این اسامی نشان می‌دهد احتمال اینکه تعداد خروجی‌های استقلال به عدد ۱۶ یا ۱۷ برسد زیاد است. تعدادی که می‌توان آن را یک رکورد برای خود استقلال و حتی سایر تیم‌های دیگر در لیگ برتر دانست.
این همه تغییرات در استقلال نشان می‌دهد کار استراماچونی برای ساخت دوباره این تیم از آنچه تصور می شود هم سخت تر است.
هماهنگ کردن یک تیم کاملاً جدید در قالب استقلال، کار دشواری است که مسئولیت آن با یک مرد ایتالیایی و ۴۳ ساله است.