همه چیز از بازی استقلال و پیروزی شروع شد. نتیجه اون بازی سرمربی عزیز رو به حاشیه کشاند. از آن بازی به بعد تیم شادابی خودش رو از دست داد.

رفتار آدم های بزرگ با کوچکترها فرق می کنه. آدم بزرگا واسه رفتار بچه ها جبهه گیری نمی کنن. ممکنه قیاقه جدی بگیرن اما ته دلشون به این کارا می خندند و سعی می کنن مدیریتش کنن.

از امیر خان انتظار بیشتری داریم. 1- اشتباهات خودش رو بپذیره (تعویض جباری اشتباه بود. در حالیکه مجیدی بد بازی می کرد و روی هر دو گل هم مقصر بود. یک گل هم که نزد) 2- به جای کل کل کردن با جباری براش بزرگتری کنه. هر آدمی ممکن زیر فشار عصبی رفتار غیر معقول داشته باشه.

باسلام

آقای قلعه نوعی در بازی های حساس و در زمان های حساس بازی ها خیلی محافظه کار میشه واگر به عقب بر گردیم می بینیم تمام بازییهایی استقلال توشون ضربه خودره در ابتدا نتیجه دلخواه رو گرفته اما بعد به خاطر محافظه کاری بیش از حد نتیجه رو از دست داده

امیر خان بهترین مربی ایران است شک نکنید. در مورد مسابقات بین المللی هم باید پس از پایان دور نخست قضاوت کرد. معتقدم استقلال صعود می کند.
-

معتقدم در ورزشگاه نباید به مایلی کهن فحاشی کرد چون به نفعش تمام می شود و مظلوم نمایی می کند و از نظر حقوقی نیز دعوی متقابل پیدا می کند. شعارها باید فراوان مستحکم مداوم و در عین حال خالی از کلمات رکیک باشد.

شعار استقلالی ها در بازی های آینده: مایلی یادت نره          ژنرال سرورته

اینجا را کلیک کنید و درباره مایلی کهن بخوانید: http://namahramane.blogsky.com